Afgelopen week zag ik een reportage voorbijkomen van Rafael van der Vaart en zijn zoontje. Uiteraard ging het over voetbal en een beroemde voetbalpapa zijn. Wat me echter trof, was de openheid van zijn zoon over de scheiding van zijn pa. Dat je vader in een ander land woont en je hem maar eens in …
Dit gedicht is opgedragen aan: Rachel Celine Wezenberg 14-01-1997 – 04-12-2017 Beetjes jij Alle mensen, alle vrienden, alle maatjes Die jou kenden Alle gedachtes, alle gevoelens, alle emoties Die maar niet wenden Alle zorgen, alle ontroering, alle tranen vreugde en verdriet Alle oprechtheid, alle openheid, alle eerlijkheid Of we nu wilden of niet Alle …
We zitten net achter een bakje cappuccino, wanneer er een jonge dame recht tegenover ons komt zitten. Haar frivole badjas verraadt dat ze van jonge leeftijd is. Net twintig? Net eronder? Ik zal er niet ver naast zitten. Haar grote blauwe ogen in combinatie met een brutale glimlach geven haar een grootmoedige blik. Vlug fatsoeneert …
Ik heb een ergernis. Alweer een? Ja, alweer een. Kijk ik begrijp best dat wanneer je verliefd op elkaar bent of van elkaar houdt, of een combi van beide. Dan begrijp ik best dat je iets voor elkaar over hebt. Helemaal als je nog in de prille liefde zit. Dan maakt alles blind. Vooral bij …
Valentijn, ik heb er niet zo veel mee, maar net als vele mannen onder ons, geef je maar wel een kaartje of iets anders attentvol. Dit klinkt heel nonchalant en dat is het ook. Waarom geven we dan iets? Daar zijn denk ik verschillende redenen voor. Hoofdreden één bij een man: seks. Hoofdreden twee bij …