De kringduurwinkel

Nu viel het me al veel eerder op, maar durfde ik er niet over te klagen. Want we staan als Nederlander al zo bekend als zuinige en klagers. Maar toch…

Waar ik het over heb? De kringloopwinkel natuurlijk! Het kan aan mij liggen, maar sinds ze een eigen show hebben gehad in het tv programma “Typisch…’ en al sluikreclamend Frank en Rogier op de commerciëlen aan nieuwe meubels en ander meuk hielpen, lijkt het een beetje naar hun bol gestegen.

Voorbeeldje: een aantal jaren terug vond ik een single van Queen uit hun beginjaren bij de kringloop. Voor drie euro had ik opeens een pareltje in mijn handen. Dat was ook meteen het leuke van de kringloop. Goedkoop, betaalbaar voor mensen die het wat minder hebben en af en toe een schat vinden.

De kringloopmedewerker had al gauw in de smiezen dat hij iets heel waardevols voordelig aan mij verkocht had. Iets in mij zei me toen al dat hem dat geen tweede keer zou gebeuren. Daar kreeg ik gelijk in!

De kringloopwinkels werden mede door de influencers en andere mensen die van tweedehands hielden hot… dat is funest… Want dan komt er opeens een middenmanagement met diploma’s. Die ruiken geld en hebben de goedkoopste werkkrachten die ze maar kunnen wensen: vrijwilligers. Wat overigens een zeer nobel beroep is. Ik ben er zelf ook eentje. Je verdient er geen donder mee, maar toch is het onbetaalbaar.

Wanneer ik nu de kringloop in wandel staan er vitrines prominent vooraan. Met daarin het ‘luxe’ spul met een luxe prijs. Kennelijk had een helder licht van een manager bedacht om een bloedhond te zetten op alle gratis binnengebrachte pareltjes en die er al preventief uit te vissen. Die gingen niet meer voor drie euro weg, maar voor de jackpot. De vinylbak vond je opeens geen goede bands of artiesten meer. Alleen maar “Alle 13 goed” en andere piraten meuk. Vaak nog doordrenkt van nicotinelucht. De echte muziek lag opeens in de vitrine… of bij de manager, maar dat kan ik niet hardmaken. Ik weet niet of die thuis een vitrine heeft staan. Die zou die wel kunnen betalen sinds ze commercieel gaan. Afijn, ik dwaal af.

De platen in de vitrine hadden prijzen die niet onderdeden voor een vinylzaak! Sterker nog, ze zijn vaak duurder! Nu heb ik het alleen nog over lp’s, echter gold dit voor heel veel spullen.

Iemand met een neusje voor wat hip is, drijft daar flink de prijzen op. Zo erg dat een overweging om het product nieuw te kopen opeens heel interessant wordt.

Kijk, ik heb de mazzel dat ik redelijk een Jantje Modaal ben en rond kan komen. Ja, soms moet je wel eens kleding halen bij de Kringloop, omdat zelfs modaal tegenwoordig al minima kan zijn. Maar als het moet hoeft dat niet. Is het dan niet heel zonde om juist die producten die modern zijn opeens voor de hoofdprijs te verkopen? Schiet je dan niet je doel voorbij? Mogen de wat minder bedeelden mensen dan alleen maar nicotine doordrenkt spul kopen en kwijlen tegen de vitrinekast?

Ik chargeer het een beetje en misschien zegt nu een vaste bezoeker van de kringloop wel tegen mij van:

‘Keerl, lul niet zo! Het is nog steeds veel goedkoper hoor… als je van piratenmuziek houdt.’

Dat kan… maar ja, wanneer ik in een meubelwinkeltje hetzelfde hippe tafeltje kan kopen. Nieuw en het kost me maar 10 euro meer… Tja… Dan loop ik toch met een kring om de kringloop.

Zonde.