Ich bin auch ein Almeloër!

Ooit schreef Finkers een stuk over Almelo ter verdediging van deze prachtige, oud artikel 12 stad. Jaren later blijkt dat het nog steeds nodig is om niet-Almeloërs duidelijk te maken dat we heus wel in een mooi oord wonen.

Nu ik al een aantal jaar niet meer in Almelo woon, kan ik alles van een afstandje bekijken. Dan valt het allemaal best mee met de voormalige textielstad. Sterker nog, wanneer ik er zo tegenaan kijk, is Almelo prachtig! Ik woon trouwens in Denekamp, dat is een kleine 30 kilometer en van die afstand is het raadzaam er tegenaan te kijken. Dichterbij is op eigen risico.

Pauperstad, klein Ankara, Calimero, bijnamen waar we trots op zijn! Ja, we hebben wat beruchte buurten waar de mensen nog in de voortuin heel hard met de piraat meezingen en ja, we hebben wat gebieden waar je het Twents Almeloos voor geen meter verstaat, omdat het Turks is en ja, we hebben graag een grote eierdop op onze kop. We zeggen wel van niet, maar wie tussen het piratenfestival gezing door alleen maar kan afgeven  op een stad uit de buurt, heeft niet alleen een kroonkurk (uit diezelfde klaagstad) voor zijn kop.

Ja, een Almeloër klaagt, maar we doe het met trots wanneer we bij het UWV staan.

De officiële bijnaam van de Almeloër is Beetwortel trouwens. Voor de niet Tukkers, dat is een winterpeen. Daarom is er in Almelo ook nooit racisme. Want uiteindelijk zijn wel allemaal een winterpeen.

Is er naast die monumententocht van een uur die Finkers ooit beschreef dan niets anders moois? Jazeker wel! Ze hebben recentelijk een nieuw, modern plein in het centrum! Toen ik in 2019 Almelo weer eens een bezoekje bracht, was ik zo in shock deze verandering te zien, dat ik zowaar verdwaalde in mijn eigen geboortestad. Daarom wil ik een kleine rectificatie aanbrengen aan de monumententocht en deze opwaarderen naar anderhalf uur als je het moderne plein meeneemt. VVV Almelo doe er uw voordeel mee!

Almelo. Waar de kerk, de synagoge en de moskee gebroederlijk bij elkaar staan. De enige andere stad die dit ook heeft, is Paramaribo zover ik kan bedenken. Van die afstand is Almelo helemaal prachtig! Maar dat terzijde.

Drie geloven op een plek, het kan. Ook best slim. Zo houd je het onsamenhangende gejoel en gezing mooi centraal. Nu nog het stadion van Heracles ernaast en je hebt een multiculturele opera. Ik zou het de dyspraxie band noemen. Maar ja, wie ben ik… slechts een winterpeen.

‘Almelo, ik wil er nog niet dood gevonden worden!’

Weer zo’n teleurstellende kreet. Want waar worden de meeste dode Twentenaren naartoe gebracht? Juist, Vredehof Almelo. Vandaar dat cremeren ook zo populair is. Je wilt er ook niet té lang gevonden worden.

Zoals U hierboven al leest is Almelo zoveel meer dan een pauperstad. We zijn een pauperstad met een modern plein! We zingen gezamenlijk onnavolgbaar en we zijn trots op al onze onkunde! Dat maakt de Almeloër een mens. Of iets wat daar op lijkt.

Ik ben er als kind met plezier opgegroeid. Vond het stoer dat we een artikel 12 stad waren. Ik had geen idee wat het was. Maar je bent tenminste iets. Je voelde je groot wanneer je met de nek aangekeken werd in een buurtstad. Maar toen kwam Herman Finkers. Hij werd landelijk beroemd en heeft daarmee alles verpest. Opeens begon men Almelo leuk te vinden. De stad waar de hele historie in de jaren 50 letterlijk gesloopt werd voor een lelijke, betonnen blokkendozen binnenstad, omdat anders een groot warenhuis niet wilde komen. Finkers dwong ons de eierdoppen af te nemen en stoplichten te eren. Gelukkig bleven de bussen vol Japanners om deze verkeerslichten te fotograferen uit.

Bedankt, Herman. Zitten we dan. Met een op papier prachtige stad. En dat vanuit Paramaribo.

Laatst liep ik in Nordhorn, net over de grens in Duitsland. Een man sprak mij aan.

‘Kommst du aus Nordhorn?’

Ik knikte.

‘Ich bin auch ein Almeloër.’

En zo zijn wij winterpenen. Verwarrend tot aan het Vredehof!