Duiven

De domste vogels in de wereld zijn voor mij toch wel duiven. Je zou nog pinguïns kunnen overwegen, maar ja, die heb ik hier nog nooit over straat zien waggelen. Duiven wel.

Of ze zijn gewoon oliedom of ze hebben geen gevoel voor gevaar, richting. Op zich heb ik niks tegen deze vogels. Het zijn een soort van goedzakkige lobbesen die hier en daar wat rond hobbelen. Alleen hobbelen ze soms precies op een tak boven mijn auto. Dan kom je erachter dat het best schijtbeesten zijn.  Hoe komen ze in Godsnaam aan zulk grote flatsen?

Ze zijn wel hygiënisch. Dat wel. Want ze poepen pas op mijn auto wanneer ik hem net gewassen heb. Schone ondergrond, ben ik gek op, moeten ze denken. Ik denk op dat moment alleen nog maar aan een jachtgeweer. Sorry, duifvriendelijk Nederland!

Ik ben best lief voor dieren, maar duiven… Hoe ik ook probeer lief voor ze te zijn, het lijkt wel of ze niet willen. Laatst op de weg op klaarlichte dag, dus ze zagen me aan komen rijden, zie ik twee duiven vrolijk pikkend op het asfalt. Ik kom dichterbij. Een van de duiven keek op, zag mijn auto en pikte vrolijk verder. Ik kwam nog dichterbij. De ander staarde me lodderig aan, deed een stapje opzij en ging weer verder met stukjes asfalt eten.

Wat moest ik doen. Ik kon moeilijk twee duiven aanrijden. Netjes remde ik af. De duiven waren nu letterlijk tien meter voor me. Nu tilden ze beiden hun hoofdje op en werden zowaar verstandig. Ze vlogen een beetje opzij en…Duiven”

Gelukkig, ze gaan aan de kant. Gas erop!

…en vlogen net zo hard weer terug.

Kom ik op het volgende opvallende punt bij een duif. Bestaan ze alleen maar uit veren? Als een waterballon klapt het uit elkaar. De veren zitten nu nog overal in de auto. Geen bloed, geen botten, niets. Alleen maar veren. Geen wonder dat ze zo populair zijn bij goochelaars. Je vouwt ze zo op en doet ze in je binnenzak.

Afijn, duiven. Ze zijn best lief, maar het is een wonder dat juist de duif niet bij de vele, uitgestorven diersoorten zit. Zijn ze toch nog niet zo heel dom.