‘Nu kunnen de kinderen veilig schommelen en veilig ervan af donderen op het zachte chemische goedje.’ Dat kon niet op écht gras? Of ben je zo’n curlingsouder die als de dood is dat er misschien wel een mier in de mouw van het kind kruipt?
Ik ben helemaal niet zo’n duurzaam type… en vind Picasso best wel oké… maar dan niet in de vorm van kunstgras!
Wat ik bedoel?
Lees dan snel mijn column die ik voor Boeken & Leesclub De Perfecte Buren schreef:
http://perfecteburenleesclub.blogspot.com/2019/06/michielziet-kunstgras.html
Rob Alberts
12 juni 2019Zo zie ik veel mensen na een verhuizing de hele tuin eruit slopen.
Deels tegels en deels een kunststof grasmat worden dan de vloerbedekking van de buitenkamer …
Ach, ik geniet van alles dat beweegt en bloeit in mijn eigen tuin.
Vriendelijke groet,
Michiel Geurtse
12 juni 2019Hier ook een genieter. Dat leven in de tuin maakt het juist zo mooi.
Ellie Schmitz
13 juni 2019Oh ja, verschrikkelijk. De natuur is toch een van de mooiste dingen, levende bomen struiken, planten en bloemen, geen plastic…..
Heel goed stuk heb je geschreven, Michiel!
Michiel Geurtse
13 juni 2019Dankjewel Ellie… helemaal mee eens. Liever kriebelbeestjes dan kriebel rubberen korrels…brrr…