Zie je me staan?

Ze stonden in het bushokje te wachten. Hij verkleed als The Joker, zij als Pierrot. Een wit gezicht met een hartje op haar wang. Strak, zwart-wit gestreept truitje aan en een kort, zwart, wapperend rokje. Om haar heen sprongen drie Pierrot kinderen. Daar had ze weinig oog voor. Net als haar man weinig oog voor haar had.

Het mobieltje gebruikte ze handig om te kijken of haar make-up goed zat. Ze strekte haar arm wat verder uit en ze draaide haar lichaam elegant iets bij. Wat ze op haar mobiel zag, beviel haar wel. Ze had een goed figuur en dat wist ze. Weldra zou heel sociale medialand het weten.

Degene die juist had moeten kijken toen ze haar lichaam bevallig op en neer draaide en haar billen iets naar achteren stak, gaf geen sjoege. Haar man had alleen maar oog voor het bordje waarop de aankomsttijden van de carnavalsbus stonden. Gelukkig hadden haar volgers wel oog voor haar. Dat weerspiegelde ze met een glimlach.

Haar lichaamstaal verried dat haar volgers nog een selfie eisten. Want ze was zo mooi. Haast verlegen lachte ze naar haar mobiel. Nog een keer poseerde ze zwoel voor de camera. Haar man werd zorgvuldig uit beeld gelaten. Hij stond op dat moment de voetbaluitslagen van gisteren te bekijken op zijn telefoon.

Net toen ze wilde afdrukken, sprong een van haar kinderen bewust voor de lens. Ze werd boos. De selfie moest opnieuw en daar had ze geen rekening mee gehouden. Haar zoontje lachte boeverig en haar andere twee kinderen begonnen vrolijk mee te springen.

De vrouw stak een vermanend vingertje op. Haar man keek een keer op en draaide zich een beetje weg. Hij had belangrijker dingen op zijn mobiel te doen.

Haar fans moesten maar even wachten. De kinderen werden onrustig. ‘Waarom moesten ze ook mee?’ zag je haar denken.  Iemand zou haar kunnen vertellen dat dit bij een gezellig gezinsuitje hoorde. Ik vermoedde echter dat niemand haar dit zou vertellen op de sociale media. Daar hoorde ze de roep die ze zo graag hoorde, ook voordat ze mama werd. Met de realiteitskreten ‘Mama, ik wil nog meer chips’ en ‘schat, breng me even een biertje’  was ze wel een beetje klaar.

 

Reacties

    1. Bericht
      Auteur
  1. Sonja Grinwis

    Veel mensen willen graag gezien worden en nemen daarom hun toevlucht tot Social Media. Juist daardoor zijn veel mensen steeds meer met een beeldscherm bezig dan met de mensen om hen heen en voelen die zich ook niet gezien. Zo ontstaat een vicieuze cirkel. Toch merk ik dat steeds meer mensen Social Media moe worden. Het geeft een enorme druk om steeds maar alles te moeten delen en zoveel mensen te moeten volgen, liken en comments plaatsen.
    Social Media heeft me veel moois gebracht en in contact gebracht met leuke mensen die ik anders waarschijnlijk nooit ontmoet had en zoals je weet zijn daar ook mooie vriendschappen uit ontstaan. Het blijft de kunst om de balans te houden. Je hebt het weer mooi onder woorden gebracht.

    1. Bericht
      Auteur
  2. Ellie Schmitz

    Ook ik neem steeds meer afstand van social media om de balans en vooral de rust weer te hebben en te houden. Het heeft mij ook veel gebracht, maar met iets minder tijd eraan besteden voel ik mij toch prettiger. Natuurlijk blijf ik hier en daar liken en reageren en ook blijf ik met mijn website, facebook en Instagram in de lucht.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.