Daar rijd je dan. Naar totaal onbekende oorden in Nederland. Reeuwijk. Tot voor kort nog nooit van gehoord en als het aan de mannetjes in het geel had gelegen, was dit ook zo gebleven.
Ik weet niet of iemand bekend is in deze, overigens mooie, streek, maar alles is nogal smal. Smalle watertjes met nog smallere weggetjes ertussen. Je kunt niet zeggen dat hier ooit een landschapsontwikkelaar met een enorme Napoleoncomplex te werk is gegaan. Nee, eerder het tegenovergestelde.
Wanneer je er voor het allereerst komt en je priegelt zo met je stationwagen over deze veredelde fietspaden, wil je maar een ding. Dat de navigatie je kort maar krachtig naar je bestemming leidt. Nou, mooi niet, moeten de mannetjes in geel gedacht hebben. Reeuwijk werkt kennelijk aan de weg en om te zorgen dat het verkeer niet in de mist loopt, staat bij alle fietspaden van het dorp een mannetje in het geel dat het verkeer de goede kant uit leidt. Niks mis mee. Werkt over het algemeen beter dan een geel bord. Want als je het even niet meer weet, praat een mannetje in het geel gemiddeld meer terug dan zo’n bord. Dat ik het niet meer wist, was zeker! En ik was niet de enige, gezien de verkeersophopingen op de kleine weggetjes.
Vrachtwagens, trekkers, fietsers, auto’s, alles werd omgeleid. De mannetjes in het geel stonden noestig met hun portofoons te communiceren met andere gele mannetjes. Iets belangrijker mannetjes pendelden met hun scooter op en neer in het rampgebied. Zij mochten wél over de wegen die voor ons verboden waren. Kortom, een ochtendspits op de snelweg leek op een picknick vergeleken met dit gekrioel.
Terwijl ik zo om Reeuwijk heen cirkelde., waarbij mijn navigatie mij naar allerlei leuke plekken stuurde, viel me iets op. Bij elke afzetting, dat waren er veel, heb ik geen enkel teken gezien dat er überhaupt maar aan een weg gewerkt werd. Geen speciale vrachtwagens, sjofels, mensen met drilhamers, wegingenieur, niets. Alleen maar heel lege, lonkende wegen. Waar ik niet op mocht.
Net op het moment dat ik het vermoeden kreeg dat het een grote Da Vinci-achtige complottheorie was, waarbij Reeuwijk systematisch verborgen werd gehouden door the man in yellow, waarschijnlijk in opdracht van de geheime dienst van de regering. Onze eigen kunstmatige Bermuda driehoek. Net op dat X-file momentje doemde tot mijn grote schrik Reeuwijk voor mij op.
De schok was zo erg dat ik, en dit is werkelijk waar, spontaan langs het adres ben gereden waar ik moest zijn. Geen keren mogelijk op het fietspad dus ik moest het straatje uitrijden en dan hopelijk daar ergens draaien met mijn auto. Het einde van het weggetje naderde. Een T-splitsing doemde op. Keerkansen! Alleen dacht het gele mannetje daar anders over. Grrr!
Bron afbeelding: Verkeersnet
Reacties
Verkeersregelaars werken bij mij nogal vaak op de lachspieren. Richting aanwijzen terwijl er geen enkele andere optie is. Daar parkeren mevrouw, wijzend naar een groot leeg vak. Dat had ik zelf ook allang gezien. Drukke handgebaren en communicatie via de porto: ‘Ja ik heb weer een parkeerder hoor, nu nog maar 1068 plaatsen over.’
Uiteindelijk ben je toch op de juiste plaats terecht gekomen en daar gaat het toch maar om. Maar als je denkt dat Reeuwijk smalle wegen heeft moet je eens proberen je stationwagon door de straten van Woudrichem of Gorinchem te manoeuvreren ?
Auteur
Is het daar nog erger?
Ach, die mensen neem ik ook niets kwalijk. Zij worden er ook maar neergezet en aan de grillen van ons automobilisten overgeleverd. Dat zij vaak zelf niet weten waar ze zijn of je naar een leeg parkeervlak wijzen met instructies, dat ligt niet aan hun, maar dat ligt aan die mannetjes die ze aansturen en ze beter hadden moeten voorbereiden. Je weet wel, van die managers die tien gele mannetjes er heel gemakkelijk weer uitgooien om zo hun eigen promotie te bekostigen, want dat had ie wel verdiend… 🙂
Ik doe alles op de fiets en met het OV, het enige voordeel daarvan is, is dat het redelijk mannetjesinhetgeel-loos is.
Maar ik heb weer regen en spoorspringers.
Auteur
Ja, dat klinkt ook niet echt ideaal… jij hebt weer een vervoersmiddel in het geel bedenk k me. 🙂
Dat je geen wegwerkzaamheden gezien hebt kan heel goed kloppen. Het heeft te maken met werkzaamheden aan de N207 bij Waddinxveen waardoor er geen verkeer van Gouda over de N207 naar Alphen a/d Rijn mogelijk is (en vice versa). Uit angst dat er veel sluipverkeer over de fietspaadjes gaat (zoals je ze noemt 😉 en waar ze ook erg op lijken), is er voor gekozen voor het inzetten van de gele mannetjes. Het blijft discutabel of ze de boel verbeteren of juist verslechteren.
Auteur
Aha…een mysterie opgelost. 🙂 Ik weet ook niet of het er beter van is geworden toen ik al die vrachtwagens daar zag prutsen. En voor een toerist als ik, was het niet erg goed voor de stress level als je precies daar moet zijn wat omsingelt is door gele mannetjes. 😀
En soms zijn die mannetjes in het geel zo ‘gewichtig’, denken zij…wijzen naar een leeg vak, daar is geen kunst aan..zoals Sonja ook zegt, dat had ik al gezien…
Auteur
Haahahahahaha… maar ze waren toch maar even beleefd. :-p
Wat zal er gebeuren met code rood?
Volgens mij heb je nu nog geluk gehad ….
Vrolijke groet,
Auteur
Hahahaha… ik durf het niet te zeggen.
Vrolijke groet terug