Soms ben ik net een typische man. Alles moet dan nog even last minute gebeuren. Zo ook de kerstcadeautjes. Waren die krengen nu maar eens perfect vierkant. Maar nee, ik moest zo nodig van die cadeautjes kopen die Barbapapa-achtige vormen kunnen aannemen. Op zulke momenten weet je dat je gewoon goede plakband nodig hebt. Het type tape dat je niet in de steek laat op last minute dagen zoals deze.
De HEMA staat al jaren bekend als oerdegelijk, betrouwbaar en wat saai. Zelfs zo saai dat ze bijna failliet gingen. Geen betere plek om goede, betrouwbare plakband te kopen, dacht ik. Dus ik een rolletje degelijkheid gekocht in de winkel van de rookworsten en met goed vertrouwen ging ik aan de slag met mijn cadeautjes.
Wat een klereplakband! Mieters!
Alle voorbereidingen waren getroffen. Tafel mooi leeg gemaakt, kerstpapier klaar, cadeautjes in gradatie van inpakmoeilijkheid neergelegd. Wat kon er nog mis gaan? Het begin van het rolletje plakband had ik los gefriemeld. Dat ging nog goed. Nu had ik niet zo’n plakbandapparaat, iets waar ik met terugwerkende kracht gigantisch veel spijt van kreeg. Het was mijn plan om stukjes te knippen en deze aan de tafel te plakken. Kon ik ze er zo afwippen bij het inpakken. Daar begon de ellende.
Daar waar ik niet knipte scheurde het plakband af. Daar waar ik knipte zei het plakband fuck you en wikkelde het zich keurig om mijn schaar. Ik, Zenmaster als ik ben, vloekte keurig inwendig een paar keer een vrouwelijk geslachtsorgaan en liet me niet uit het veld slaan. Met succes, want uiteindelijk had ik toch een aantal afgescheurde stukjes in diverse lengtes aan mijn tafel hangen.
Het eerste cadeautje. Ik trok een stukje plakband van de tafel. Een deel bleef op de tafel geplakt en het andere deel strak op mijn duim. Met mijn linkerhand hield ik de vouw van het pakpapier vast op het cadeautje en met mijn rechter probeerde ik met mijn wijsvinger het stukje van mijn duim te halen. Resultaat was dat het stukje van mijn duim richting grond wapperde alwaar ik het uit het oog verloor.
Geen paniek. Pak ik het volgende stukje. Die zat helemaal vast op de tafel. Kalm blijven, Michiel. Derde stukje. Die ging goed. Afijn, het eerste cadeautje duurde een kwartier langer dan gepland. Volgende cadeau. Een vormloze. Uitdaging. Eerst die godverrekte plakband in stukjes knippen. Mise-en-place is het belangrijkste dat er is. Maar dan niet met materiaal van de HEMA! Mogelijk nog erger dan bij het eerste cadeau, leek het plakband totaal bezeten te zijn van de duivel. Het scheurde af waar het maar wilde, plakte daar waar het niet moest plakken en andersom en tot overmaat van ramp scheurde het papier ook nog eens!
Als een echte Mr. Bean zat ik op een gegeven moment met mijn grote teen het pakpapier op zijn plek te houden. Wat natuurlijk zeer meewerkend iedere keer weer keurig terugrolde in plaats van dat het uitgevouwen bleef. Grr. Zen! Ik vloekte zoveel geloven bij elkaar dat je zou denken dat Kerst eindelijk saamhorig gevierd zou worden. Voeg daarbij alle intieme lichaamsdelen van zowel man, vrouw als genderneutraal bij elkaar en je krijgt een behoorlijk beeld hoe zen ik daar stond. Met mijn voet op het papier en mijn vingers in de knoop door het plakband van hel.
Uiteindelijk stond er in de hoek van mijn kamer een prachtig verfrommeld aantal pakjes met flarden papier en wapperend plakband als fraaie decoratie. Mijn vriendin keek bedenkelijk bij het aanschouwen van mijn stilleven van Jan Steen. Mijn blik kwam inmiddels ook uit de hel en mijn felrood oplichtende ogen deden haar wijselijk zwijgen.
De HEMA. Niks betrouwbaar en degelijk! Gewoon poltergeist verstopt in een saaie rookworstenwinkel. Nou, een dikke rookworst kunnen ze krijgen!
Reacties
Hahaha maar waren de uitpakkers wel blij met hun kado’s (dan was al het leed niet voor niets geleden). En een plakbandapparaat is ook niet zaligmakend hoor. Ik heb er ook 1 van het horror-soort die je niet met 1 hand kunt bedienen…
Auteur
Gelukkig vielen de cadeaus in goede aarde…pfeeww… haha.
Ojee… ook gekocht bij de Hema? 😛
Weer een hilarisch stukje frustratie neergepend. Love it!
Auteur
Hahaha..met terugwerkende kracht, love ik het ook..hihi.
Dankje!
LOL je plaatje versterkte het helemaal! 🙂
Auteur
En dat was nog het beste ingepakt…lol!
In een volgende blogpost lees ik graag over Zen vloeken en alle te kennen lichaamsdelen.
Misschien in dichtvorm?
Vrolijke en goede Nieuw Jaar groeten,
Auteur
Hahahaha.. dat is misschien wel een mooie voor een column of gedicht inderdaad!!
Voor jou ook de beste wensen. 🙂
Hilarisch! Het was niet moeilijk beeld en geluid erbij te bedenken ?
Auteur
Lol!… Ik denk dat deze ook nog wel een keer als Vlog voorbij komt. 😀
Tja, mannen… ?❤️
Auteur
Zijn schatten! 🙂 😛 <3
Het is wel zalig uitpakken na zo’n “mislukte” inpakronde (-:
Stoer dat je het volbracht hebt.
Auteur
Ze heeft het met liefde uitgepakt… dat was een pleister op het plakband. 😀
Dank je wel voor deze grappige tekst, die me hardop doet lachen. An.
Auteur
Hahaha… heel graag gedaan Antoina.
Ik wist dat er een reden was waarom wij geen cadeaus meer doen met kerst! Bedankt voor de reminder 😉
Auteur
Hahahahahahaha…. hou dat vast!! 😛
Hahahaha oh de frustratie druipt er vanaf maar je beschrijft het weer hilarisch. Heb zelf ook moeite met cadeautjes inpakken. Oplossing: maak er een snoepje van, werkt altijd. XD
Auteur
Wat een briljant plan! Die onthoud ik voor volgende kerst..hihi