Je hebt wel eens van die dagen dat er ogenschijnlijk niets aan de hand is. Dat je met je kopje koffie lekker naar de radio luistert. Een niets aan de hand dagje. Totdat je die veel te vroege pepernoot in oktober eet.
Krak! zei mijn kies. En ik nog maar denken dat de kruidnoot extra knapperig was.
De wraak van Sint had gewerkt. Gezwicht voor de kruidnoten die veel te vroeg in de supermarkten liggen, moest mijn kies eraan geloven. Voodoo op afstand. De Sint kan het. Rotkerel! Eerst zijn Pieten zwart maken en nu weer dit. De Kerstman is ook al geen haar beter met zijn ballen nu al in de warenhuizen. Nog maar te zwijgen over de Paashaas met zijn glazuurvernietigende eieren.
Afijn, ik dwaal af. Mijn kies lag dus mooi in tweeën. Een deel in mijn mond en een deel netjes vermengd met pepernoot ergens in mijn maag. Daar moest de tandarts wel iets mee kunnen.
Nu ben ik van nature wel een beetje eigenwijs ingesteld. Of zoals ik zelf zo graag zeg, onbewust anarchistisch. Dan wil men graag dat je groen doet, alleen ik doe dan geel, zeg maar. Met als gevolg dat de persoon die iets van je verlangt, conflicteert met het groen en geel. Vandaar ook de term je groen en geel ergeren. Ik kon hem uitgevonden hebben.
Aangeland in de tandarts stoel, die weliswaar comfortabel zit, maar waar je altijd omringt bent met sadistisch gezelschap, overkwam me dit ook. Niet voor de eerste keer. De sadist…uh… tandarts meldde me al harkend met zijn haakje in mijn mond toe:
‘Meneer, Ziet, wilt u uw tong even ontspannen?
Dat was het kwartje in mijn tandwielensysteem wat ook wel brein genoemd wordt. Ik begin dan te denken. Levensgevaarlijk. Op het werk weten ze dat inmiddels ook. Zet Michiel niet aan het denken want anders stort het hele gebouw in.
De assistente, die mij al langer kende, staarde de tandarts met afgrijzen aan. Wat had hij nu gedaan? De tandarts zelf, duidelijk een groentje, keek niet begrijpend terug. Ik? Ik had geen controle meer over mijn tong.
Op het moment dat hij het vroeg, kreeg mijn monduithangsel een eigen leven. Het zwabberde alle kanten uit. Dan weer naar links tegen zijn haak. Dan weer beschermend over mijn halve kies. Poltergeist in mijn mond!
De tandarts vroeg nog een paar keer beleefd en getraind of ik toch alstublieft mijn tong op een plek wilde laten liggen. Maar je vraagt een ADHD’er ook niet om een uur stil te zitten in de kerk. De assistente kreeg al fantasieën over hoe ik wel niet moest tongzoenen! Ik raakte er alleen maar van in paniek. Denk aan alles behalve een banaan. Waar denk je dan aan? Juist!
Ternauwernood ontsnapte mijn smaakorgaan aan een piercing van de boor die moedig als een volleerde schipper door de golven die mijn tong heette laveerde.
‘Meneer Ziet, alstublieft, beheers uw tong.’ Paniek sloeg toe bij de tandarts.
Paniek sloeg nog meer toe bij mij. Ik kon alleen met mijn ogen communiceren en probeerde al kwijl druipend te vertellen dat ik er geen controle over had. Het moet geklonken hebben als een zeehond die zich verslikt in een vis.
Haal er maar een exorcist bij, dacht ik nog. Gelukkig doorstond de tandarts moedig de aanrandpogingen van mijn tong en wist hij mijn kies te repareren. Ongemakkelijk nam ik afscheid van hem en van de assistente van wie ik een opgewonden blik kreeg. Toch nog niet helemaal een slecht ding zo’n op hol geslagen tong.
Dus mensen wees gewaarschuwd. Het is nog veel te vroeg voor pepernoten! En tongen is fijn, maar nooit bij een tandarts!
Reacties
‘Meneer Ziet, alstublieft, beheers uw tong.’
Geweldig! Gelukkig beheers je de kunst van het smakelijk schrijven uitermate goed. Weer erg van genoten. ;D
Auteur
Dank, dank, schrijft hij met een beheerste tong…hihi
Geweldig: ‘Meneer Ziet’! Weer geschreven zoals alleen jij dat kunt!
Auteur
hihihi..bloosss…dank!
hahaha te grappig Michiel wellicht niet toen het moment daar was maar heb je toch wel weer een mooie column aan overgehouden
Auteur
Hahaha…drie minuten naar mijn mond-sm dacht ik: dit wordt een column! 😀
“Maar je vraagt een ADHD’er ook niet om een uur stil te zitten in de kerk.”…… en hij is weer terug. Lollig als altijd! Goed stuk weer, zal de pepernoten (of zijn het kruidnoten?) links laten liggen 😉
Auteur
Wees gewaarschuwd! Die krengen zijn taai taai! 😉 😀
Dankjewel! 🙂
Doet me denken aan die grap over een man die bij de tandarts komt, de tandarts bij zijn noten grijpt en zegt: ‘we gaan elkaar toch geen pijn doen, hè?’
Zonder gekheid, mooi geschreven. Heeft de tandarts je kies nog kunnen herstellen?
Auteur
Whahaha!! Dat is een drastische manier.. 😛
Ik heb alle geluk van de wereld gehad en mijn kies is gered!
Dank je Luc!
Als een tong het enige verweermiddel bij de tandenbeul is… dan moet je het potdorie inzetten. Snap dat helemaal…
Auteur
Precies!! Komt de tong kungfu toch nog van pas! 😀
Haha prachtig!
Auteur
Dank je Alie!!
Herkenbaar, dat moeten ze tegen mij ook niet zeggen. hahahahaha
Auteur
Hihihi..Ja..het is gewoon de wet van Pavlov! Lol!
Wat mij dan weer nieuwsgierig maakt.. tong je met je meisje precies zo onbeheerst als met je tandarts? ??
Auteur
Whahahaha… Ik heb vijf versnellingen…. overal in te zetten…. zo en nu jij weer. 😛 XXX
Ik zit met mijn mond vol tanden nu. Of tongen. Daar ben ik nog niet helemaal over uit ??
Auteur
Whahahaha… de mond vol tongen… that keeps me thinking… hihi
Meneer Ziet… helemaal geweldig!
Zoals je dat beschreven hebt, heerlijk!
Hoop dat de associatie met dit bezoek de volgende keer niet hebt… 😉
Auteur
Hahahaha dank je Trees! X
Ik hoop hem ook niet meer te krijgen…hihi