Denkend aan Rio denk ik aan net niet. Net niet brons, net niet de vorm die nodig was. Vechtend met een leeuwenhart. Knokkend naar die finale of halve finale om vervolgens in het zicht van de haven net iets tekort te komen. Vallend ten onder. Knokkend met opgeheven hoofd. Vuur in de ogen dat gedoofd werd met tranen.
Denkend aan Rio denk ik aan helemaal niet. Verwachtingen die bij sporters neergelegd werden. Die het gewicht van de natie op hun schouders droegen om vervolgens kopje onder te gaan in het zwembad. Struikelend over de finish kwamen. Gedesillusioneerd. De zon scheen niet goud, maar zilver. Vertwijfeld op een mat achterbleven, geen medaille, maar wel op punten van de mat geveegd.
Denkend aan Rio denk ik aan een chef d’équipe die de ‘verliezers’ eerder naar huis stuurde. Een feestbeest ontringde. Een chef die bovenop de natie nog meer gewicht legde.
Rio, de stad waar wonderen gebeurden. Waar een wielrenster verdween naast een snelweg, water spontaan van kleur veranderde en een zwembad waarin je in drie banen voortgeduwd werd door onderstroom.
Denkend aan Rio denk ik aan die sporters die eerst geen aandacht kregen en uitgroeiden tot onverwachtse helden. Een lenige ballerina, balancerend op een balk geschiedenis schreef voor Nederland. Een wielrenster die ‘te vroeg’ wegsprintte op de baan en tegen alle ongeschreven wetten in goud haalde. Denk ik aan een surfer die de koningin knuffelde alsof het zijn vriendin was. Gouden roeisters omringd door zwemmende mannen. Een eilandengroep die zich letterlijk naar hun eerste medaille ooit knokte.
Denkend aan Rio voel ik trots voor de handbaldames, volleybaldames en hockeydames die ondanks hun niet gelukte missies lieten zien wat ‘girlpower’ is. Een bokster die het net niet haalde tegen een onsportieve man die voor vrouw moest doorgaan en een sprinter uit Curaçao die niet chagrijnig te krijgen was. Hij was blij man. Ook met een net-niet-medaille. Waarom? Omdat hij alles gegeven had.
Rio, de Spelen die net niet werden wat ervan verwacht werd. Ik kijk naar een mooie elfde plek in het medailleklassement. Ik zie welke landen we achter ons houden. Ik bedenk me hoe groot ons kleine landje eigenlijk wel niet is. Net niet? Nee. Net wel met een gouden rand.
Reacties
Zoals je weet heb ik niets gevolgd verder, weet ik nog altijd niet hoeveel medailles er gewonnen zijn door ‘ons’ maar kan ik je wel vertellen dat Rusland, Federation of, met goud thuis is gekomen weer, 2de keer op de spelen, nu 9x achter elkaar heersend, daarna Japan en China, of is het nu andersom, lol…. één van die sporten waar wij niet eens aan mee deden, het synchroonzwemmen, heb jij nog gekeken naar de teams vooral? hahahaha
X
Auteur
Hahaha.. ik beken.. ik heb slechts een glimp sync zwemmen gezien. 🙂 X
Geeft niet, ik heb er ook eentje gemist helaas, had verkeerde tijd in mijn hoofd, aftiteling was al gestart, hahahaha zullen we maar zeggen 😛
Al die sporters hebben het zo onwijs goed gedaan !! stuk voor stuk !
Helden zijn het!
Auteur
Dat zijn ze! Wat ze allemaal wel niet moeten laten ervoor al. X
Inderdaad! En dan moeten sommige met een losersvlucht eerder naar huis.. dat is dus hun dank voor dat harde werken! Schandalig!
Auteur
Ja…dat vond ik te bizar voor woorden… hoezo 1 team?
Ja, dan laat je toch behoorlijke steken vallen. Dat zijn keuzes die gemaakt worden door mensen die niet met hun hart bezig zijn.. zo jammer.
Auteur
Mee eens… over jaar anders.
Ik heb er weinig van meegekregen want ik lag heerlijk op het strand van Griekenland 🙂 wel die hele nare val van die wielrenster getver die tot narigheid toe herhaald werd, ja hoor, ik had het de eerste keer ook al gezien hoe akelig ze ten val kwam. Trots op onze sporters, ze hebben daar maar mooi gestaan en hun beste beentje voor gezet (soms letterlijk) daar kun je niet anders dan trots op zijn. Je hebt het weer prachtig verwoord.
Auteur
Dank je Ann…en Griekenland is ook geen straf. 😉 Ook nog eens de bakermat van de OS.
Ja… ze hebben alles gegeven en dat we als klein landje zo groot zijn, mogen we heel trots op zijn inderdaad. 🙂 X
Af en toe een glimp meegekregen als ik even opkeek van mijn boek. Manlief volgt bijna alles. Ik hoorde hem zuchten, schelden, grommen en af en toe juichen. Soms zelfs klappen. Het is net het echte leven. Hoe hoger de verwachtingen, hoe groter de teleurstelling. Achterom kijkend zie je pas, dat het eigenlijk zo beroerd niet was. Anders dan je had gedacht maar daarom niet minder de moeite waard.
Auteur
Mooi gezegt en waar! 🙂
Inderdaad Net WEL!
Auteur
🙂
Eigenlijk ECHT WEL!
Auteur
Hahahahahaha… Jahaa..ECHT waar! 😀
Mooi geschreven. We kunnen best trots op onze sporters zijn, ons landje. We zijn echte leeuwen met z’n allen. Dat er altijd weer iemand het beste jongetje van de klaar wil zijn en Juri er uit stuurt is dan op z’n zachts gezegd goed balen.
Auteur
Dat is het inderdaad. En zo’n ‘losers’ vliegtuig is ook niet echt bevorderlijk.
Dank! 🙂
Ik kon mij ogen en oren niet geloven toen ik las over een loservlucht, dat sommige sporters het net niet haalden, waar zoveel van verwacht werd, je zou de druk maar moeten voelen. Prachtig was het onverwachte, de turnster de twee medailles open water zwemmen, de zeilster, ik heb er van genoten en de zgn losers? Echte winnaars weten wat verliezen is….
Auteur
Inderdaad… losers waren er niet… ik hoop dat ze dit over vier jaar anders doen. X
Nou er was wel een loser dat is natuurlijk Maurits Hendriks…
Auteur
Hij kwam bij mij ook niet sympathiek over. 🙂
Wie dat woord toch bedacht heeft… Losersvlucht, zo afbrekend.
Ik ben trots op allemaal! Echt NET WEL dus ja! Mét een gouden rand! 🙂
Auteur
Vreselijk inderdaad.
Wanneer je daar bent, dan ben je gewoon al een winnaar… met of zonder medaille.
Helemaal mee eens!!!
Ik heb me bijkans bewusteloos geërgerd aan die negatieve aandacht. Eerst hoog van de toren blazen en daarna afgeven op de sporters als ze niet aan de verwachtingen hadden voldaan. Die sjef de musjon hadden ze de laan uit moeten sturen ipv Youri! Wat een slappe zak die kerel, bah. Op school zou je zo’n iemand “verraaier!” genoemd hebben.
Auteur
Haha.. zo is het maar net! 😀
Denkend aan Rio, dacht ik helemaal niks. Volgde de spelen niet. Het gezamenlijke gehuil om ‘net geen goud’ vind ik ook wat dubieus. Ja, het is jammer en het zuigt als het ‘net niet’ is, maar hallo (!) je bent wel de 2e of 3e van the whole earth in jouw sport. Wees trots op wat je bereikt hebt in plaats van kniezen om wat je niet hebt. Zou er toch maar wél van genieten. 😛
Auteur
Precies… ik geniet al dat ik nummer 18.939.123e van de wereld ben op de 10 km. 🙂
Whahahahahaha. Ach, ik geniet dat ik een van de wereldkampioenen bankhangen ben. 😀
Eens!!! En ik vond het raar dat de verliezers meteen terug gestuurd werden…
Auteur
Ja, heel bijzonder.
En zo is het 🙂
Auteur
Precies! :=D
Ik heb al een paar keer geprobeerd te reageren, maar WordPress en ik zijn geen vrienden. Heb inmiddels een oplossing gevonden.
Het mooie van de OS waren dat er nieuwe landen meededen, dat er landen waren die voor het eerst een medaille hebben gewonnen. Jammer dat heel veel sporten niet werden uitgezonden (op onze tv dan).
Mijn favoriete sportmoment was de wedstrijd tussen Roy Meyer en de Braziliaan Rafael Silva. Zat op het puntje van de bank (bij wijze van spreken).
Auteur
Ja, wordpress stoort de laatste tijd flink! Gelukkig is deze overgekomen. 🙂
Ah… mooi moment inderdaad.. de mijne de rugby van de Fuiji eilanden.
Ik vond het schrijnend: een judoka die net een wedstrijd had verloren en die meteen een microfoon onder z’n snufferd geschoven kreeg om het verlies te verklaren. Tenenkrommende radio.
Auteur
Ja… het moet allemaal snel tegenwoordig lijkt wel, niet alleen de sport, maar ook de interviews.
Mocht er een losersvlucht voor schrijvers bestaan dan pas jij daar niet in…
Auteur
Super dank!!!