Bijzonder eigenlijk hoe je als jongetje al onbewust getriggerd kunt worden op iets waar je jaren later pas achter komt wat het nu daadwerkelijk is.
Net als alle andere tienjarigen die schuurden tegen de pubertijd, had ik een overmatige interesse in de vormen van het vrouwelijke lichaam. Waarom boeide dat toch zo? De sierlijke rondingen van de dijen en billen. De mysterieuze weglopende lijn van een decolleté in een truitje. Waarom vonden we de juf op school toch vele malen interessanter dan alle meisjes in de klas? Wisten wij jongetjes veel dat dit de onbewuste signalen waren voor de start van een man in wording.
Wij hadden geen internet in onze tijd en aan het lef om bij een sigarenwinkeltje een seksboekje te kopen ontbrak het ons. Hoewel ik eigenlijk alleen maar stoer meepraatte in die tijd over deze prentenboekjes, omdat ik wel wist wat seks was, maar geen idee had hoe dat er allemaal uit moest zien. Tja, jong en naïef. Gelukkig hadden we thuis de Wehkamp.
De catalogus was zo’n beetje de Google van vandaag. Je zocht achter in de inhoudsopgave naar het gewenste product, las de paginanummer er bij en met een vlugge blader zag je het product voor je neus. Bij mij was dat vooral de damesmode.
Bij het bladeren richting de damesondergoed en badmode, viel me altijd iets in een fractie van een seconde een bepaalde pagina op. De massagestaaf. Een weldaad! Gun uzelf ontspannen uurtje en verheug u op een weldadig gevoel.
Wauw! De vrouw op de foto hield de kunststoffen staaf galant tegen haar wang. Een geheimzinnige glimlach sierde haar mond. Dit moest iets heel bijzonders zijn voor vrouwen. Maar wat? Trok het je huid strak? Masseerde het je nek los? Ik had geen idee.
Bij grote vragen des levens, kun je maar een ding doen als snotneus. Je moeder vragen. Vol enthousiasme vroeg ik wat het mysterieuze ding was? Of zij er ook eentje had? Driftig schudde ze nee. Waarom toch niet? Het ontspande en maakt je huid mooi glanzend.
‘Heel glanzend’, riep mijn vader met ingehouden lach op de achtergrond.
Ik staarde hem niet begrijpend aan, terwijl mijn moeder alleen maar roder werd. Raar. Zulke gekke dingen vroeg ik toch niet?
‘Het schijnt dat je er een weldadig gevoel van krijgt, mama.’
Mijn vader proestte het uit.
‘Hij doet het ook goed als wekker op trilstand.’
Mijn moeder wierp boze blikken op mijn vader. Ik begreep er ondertussen helemaal niets meer van. Mijn hersens werkte overuren op het dilemma, maar kwamen er maar niet uit. Gelukkig bracht mijn moeder redding en legde uit dat een massagestaaf inderdaad voor nek massages waren. Ook voor je rug en armen was het een top apparaat. Ik geloofde haar.
Wat jaren later ben ik er pas achter gekomen dat het verhaal van mijn moeder een grote leugen was. Gelukkig. Als beelddenker op pre puberale leeftijd moet je ook niet aan denken dat je moeder de waarheid verteld. Dan is je seksleven voor het leven verpest. Ook verklaarde het meteen waarom ik met Sinterklaas altijd een banketstaaf kreeg in plaats van de op het verlanglijstje gewenste massage staaf.
Tegenwoordig liggen de massagestaven gewoon in de supermarkt en heten zo gewoon vibrator of tarzan of delight stimulator en weten zelfs jongetjes van tien dat ze niet voor de nek zijn. Toch zie ik ze nog met dezelfde nieuwsgierigheid naar kijken als ik vroeger in de Wehkamp. Hopelijk zijn hun mama’s net zo verstandig als mijn moeder en vertellen ze hun kroost dat het een staafmixer is om eieren mee te klutsen.

Bron afbeelding: http://neverformoney.blogspot.nl/2007/05/tijd-voor-reclame.html