Bedoel je niet Pharrel Wiliams? Ja, eigenlijk wel, maar ik heb liever een forel. Dat is uiteraard persoonlijke smaak. Nadat ik deze artiest met een band en (opname) bandje op Pinkpop als dansende stijve Nederlander heb zien staan, heb ik liever een gerookte Pharrel… euh… Forel.
Over mijn persoonlijke muziekmening wil ik het in dit schrijven niet eens hebben. Het gaat me meer over een moment tijdens dit optreden. De inmiddels dol doorgedraaide hit “Happy” werd ten gehore gebracht. Nu is dit nummer een symbool van vrijheid en positiviteit geworden. Alleen het optreden had zo’n hoog Disney gehalte en zoveel nep, dat er bij mij alleen nog maar de kiezen uit vrijheid er uit kwamen.
Enfin, mijn punt. Pharell stond daar met zijn petje op.
I have a kleppie-ie-ie.
Gemaakt blij te zijn. Via, via hoorde ik dat een aantal kinderen een prijs hadden gewonnen en met de grote Amerikaanse band-artiest op het podium mochten. Its a small world after all. Voor mij het moment om te maken dat ik weg kwam. Toch bleef ik staan, iets zei me dat ik even een klein stukje door moest lijden.
Een tiental kinderen kwamen op om bij Pharrel te staan. Elke fan of zelfs niet fan, zou het gigantisch stoer vinden om op een groot podium te mogen zijn. Ze zouden genieten van het publiek. Stoer kijken omdat zij er wel stonden. Kippenvel krijgen om in de buurt van een beroemdheid te zijn. De kinderen die opkwamen echter niet.
Stuk voor stuk bewapend met een mobieltje kwamen ze op. Allen druk filmend en append. Geen enkel kind nam ook maar enkele notie van Pharell! Ongelofelijk! Als zombies met hun ogen gefixeerd op het kleine schermpje stonden ze daar.
I have an appie-ie-ie.
Pharell, die Amerikaanse overdreven toestanden gewend is, keek om zich heen en moet hebben gedacht:
‘What the fuck are these Dutch kids doing? Standing right next to the big me, mr. Williams.’
De kinderen trokken zich er niets van aan. Ze vroegen nog net niet of hij even opzij kon, zodat ze het publiek beter konden filmen. Pharell ondertussen, liep dansend het verlengde van het podium op en gebaarde de kinderen mee te komen. Dit moest hij meerdere malen doen voordat die kids het door hadden.
Het enige wat ik dacht was: is dit nu onze spontane, enthousiaste jeugd? Je wint een prijs waar menigeen jaloers op is en je gaat er staan alsof het je geen fluit interesseert? Ik kreeg plaatsvervangende schaamte, terwijl ik niet eens van zijn muziek houd! Mocht ik er hebben gestaan tussen die kinderen, had ik spontaan bijval gegeven aan mr. Forel. Ik had alle mobieltjes uit die verwende handjes gegrepen, ze met een grote boog het publiek in gegooid en gezongen:
‘Daar gaat je handy-ie-ie!’
Bron: Screenshot: Youtube.com
Reacties
Hie-ie-ie 😀 :p
Auteur
Een bloggie -ie- ie. 😛
Erg bot van die kids… maar ja, wie weet kenden ze hem wel helemaal niet zo goed!
En Amerikaanse artiesten schijnen het heel erg raar te vinden inderdaad als je naast ze gaat staan of, helemaal verschrikkelijk, als je tegen ze durft te gaan praten 😉
Auteur
Hihi… het zal voor beide een cultuurshock geweest zijn.
Nou, dat zou zomaar kunnen haha!
Ik heb dat fragment ook gezien Michiel en ik ben er bijna van overtuigd, dat ook dit geregisseerd was. Net als zijn hele flut optreden.
Auteur
Het was erg treurig inderdaad. Het zal een lieve man zijn, maar die Amerikaanse playbackshows werken hier niet.
Helemaal mee eens!
ohhh die plaatsvervangende schaamte begrijp ik wel, maar die ouders.. die zouden zich kapot moeten schamen dat ze hun kids zo hebben opgevoed. Dat nummer happy vind ik trouwens irritant!!
Auteur
Ja eens!! Ik krijg er Disney-allergie van.
Hoeft niet hoor! Happy is gemaakt voor een Universal film, maar helaas kan ik niet zeggen dat Disney veel beter is. Hopelijk maakt hij niet ook een nummer voor de nieuwe Minions film…
Auteur
Hihi… ja inderdaad… 😀
Akelig veel waarheid Michiel. Mooi verwoord dat maakt dan wel weer heppie
Auteur
Benni -i- i -ik weer een dankjewel verschukldigt voor. 😀
Hi i i i ! Helemaal mee eens, goed geschreven! Dit stipt maar weer eens de voor de Amerikanen extreme nuchterheid aan 😀 Wel suf van die ouders ook trouwens. En ik denk dat meneer Happy zich daar ook wel enigszins rot heeft staan schamen haha
Auteur
Dat denk ik ook. 😀
Alleen al die titel: Forel 🙂 LOL.
Ik heb het filmpje niet gezien. Wel heb ik een optreden van hem gezien bij DWDD. Daar sprak hij met een mevrouw wiens zoon pas overleden was en op wiens begrafenis ze zijn nummer “Happy” hadden gespeeld. Op verzoek van de overledene. Hij was oprecht ontroerd. Dat had ik van deze “coole kikker” niet verwacht.
Je schrijft heerlijk!
groetjes Kakel
Auteur
Ja, als je hem ziet staan dan zie je ook dat het een lieve man is. volgens mij voelt hij zich ook niet op zijn gemak tussen al het groteske in.
Dankje Kakel! 🙂
Het nummer Happy is een van de meest brrrr nummers die ik ken. Tot ik (ja nu ga je me straks even een smeck willen verkopen 😛 ) hoorde dat het nummer een tijd geleden onder een autoreclame zat. Er was een dame, geen idee meer waar, die was zo happy met haar nieuwe auto (het merk van de reclame) en toen happy op de radio kwam wist ze het zeker. Ze moest het op FB delen, ze was happy met haar nieuwe auto en ook nog eens happy op de radio.
Denk niet dat de mensen die haar op mochten ruimen er zo happy van werden. Smeck, boem, dood. Daar denk ik aan bij dit nummer, die vrouw die vergat dat mobieltjes en verkeer niet samen gaan. Mobieltjes en festivals zouden ook niet samen ogen gaan. Eigenlijk heb je een pracht verhaal neergezet, mobieltjes daar worden we soms (kunstmatig) happy van. En dat is niets om vrolijk van te worden.
Auteur
Kippenvel Cassilda, happy en realiteit gaan soms niet samen.
Waar ik me vooral aan stoor is het feit dat er ouders zijn van deze kinderen, die dit allemaal best vinden. Volgens mij is een van de belangrijkste dingen in de opvoeding het leren waarderen van de dingen die je hebt en genieten van mooie momenten nu het kan. Niet om ze in een zombie te veranderen omdat het makkelijker is.
Oh oh oh, wat een ondankbaarheid. Ik zou inderdaad van geluk mogen spreken als ik daar mocht staan, en anderen trouwens ook. Hoe vaak krijg je daar de kans voor?
Auteur
Precies! Zelfs ik als anti-fan, zou uit mijn dak gaan. Helaas is dit toch een steeds meer voorkomend beeld van de jeugd van tegenwoordig… ojee…nu klink ik als mijn pa! 😛
Ach, eens de wijze woorden overnemen is zelf wijs zijn 🙂
Auteur
En dat is wijs gezegd. 🙂
Hihi ^^
Ja, zo zijn kinderen helaas tegenwoordig en da’s vaak de fout van de ouders. Moest ik kinderen hebben dan zouden ze tot hun 16 géén gsm hebben en er moeten voor werken als ze er één willen, heb ik ook moeten doen en dan leer je de waarde van iets, nu krijgen ze alles veel te gemakkelijk…
Auteur
Precies… stukje verantwoordelijkheid gevoel.
🙂
Mobieltjes tijdperk
bewonderend handgeklap
wordt vaak
door de moderne jeugd vervangen
door vinnige duimen die acrobatisch over toetsjes springen
ze willen snel de euforie delen met vele van hun lievelingen
wie hier
geen oog voor heeft
is in de middeleeuwen blijven hangen
De moderne tijd in hippe lijnen weergegeven, Michiel!
Heel knap gedaan!
Lenjef
Het zijn niet alleen de kinderen hoor die alleen oog hebben voor hun mobieltje. Ik heb er ook zo’n hekel aan als je met iemand afspreekt en die persoon zit steeds op zijn of haar mobiel te appen hoe gezellig we het hebben. Ik ben zelfs al eens weggelopen en de persoon in kwestie ge-apped dat ik naar huis ben gegaan.
Auteur
Whahahaha… dat is wel een goeie actie!! 😀
Ik heb eerlijk gezegd nog nooit van die vissekop gehoord en kennelijk mis ik daar ook niet zo heel veel aan. Misschien hadden die kids wel groot gelijk door hem te gebruiken als opstapje voor hun eigen (intermedia)roem. Leuk stukje weer, Michiel en leerzaam voor deze eenvoudige Drent 🙂
Auteur
Dank je Harrij… bij dit stukje stond Piet achter mij goedkeurend mee te lezen. 🙂
Aan mijn reactie kan je goed merken dat Piet en ik over heel wat dingen aardig hetzelfde denken 🙂 en dat geldt voor jou natuurlijk ook, als geestelijk vader van Piet.
Ik moest er van huilen…maar dat is een heel ander verhaal.
Van mij mag er sowieso een verbod op mobieltjes in kinderklauwtjes komen, grote onzin! En soms ook een verbod op mobieltjes op volwassen klauwtjes 😉 .
Auteur
Ojee, dan kom ik ook in trubbels. ?
Heb deze artiest wel vaker theatraal en public gezien. Oogt niet echt. Wat die kinderen betreft: blijkbaar had op het podium staan tijdens een festival meer indruk gemaakt als naast Pharrel staan. De vraag is natuurlijk of dit goed nieuws is voor het festival of juist slecht nieuws voor Pharrel
Auteur
Voor beide punten is iets voor te zeggen. Voor mij persoonlijk kreeg het een iets te hoog Disney-gehalte. 🙂
Helaas ook een punt voor volwassenen… paar jaar geleden zo tijdens the xx achter iemand gezeten die voortdurend op facebook zat en bij islands plots rechtsprong en haat grote scherm in mijn gezichtsveld manoeuvreerde… het verwonderde mij al dat ze het nog opmerkte! Ik stoor mij niet snel maar was toch wel enorm afgeleid (altijd bij schermen) van een prachtig optreden…
Weer zeer leuk gebracht!
Auteur
Ik herken het. Tijdens Muse stond er zo’m bakvis voor ons die alleen maar druk was met selfies en Facebook om te kijken of ze al likes had/ Bij de bekende nummers stond ze plots te gillen en debiel te doen. Toen had ik ook de neiging om crowdsurfing te herintroduceren. 🙂
*helpt een handje en steekt de desbetreffende vrouw mee de lucht in! Zorgen voor wat verderop 🙂
Auteur
*Daar gaat ze* 🙂
Ow we zitten bij clouseau? *Loopt vlug zelf weg* 🙂